Wednesday, August 29, 2007

D..I...E..(T) 1

DIET or DIE(T)
ก็คล้ายๆกันเนอะ
หลายๆคนก็คงมีประสบการณ์ไม่มาก็น้อย
ทั้งประสบความตั้งใจ
และล้มระเนระนาด
แหมชีวิตนี้จะมีอะไรความสุขอะไรไปมากกว่า
..การได้กินสิ่งที่ชอบและของที่อร่อย
ตั้งแต่เกิดจนนี่ก็ล่วงเลยเข้ามาเกือบวัยกลางคนแระ
ไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองผอมซักที
กลับไปดูรูปครั้งยังเยาว์..มันก็ไม่อืดขนาดนี้นี่หว่า
แล้วทำไมตอนนี้มันช่าง...

เอ่อ..ตั้งแต่จำความได้..
ก็ต้องต่อสู้กับการลดน้ำหนัก (อันไม่จริงจัง) มาตลอด
ด้วยความที่อยากผอมจัด
ทำมาหลากหลายวิธีการแล้ว..ไม่ว่าจะเป็น
-ควบคุมอาหาร
-ไม่ทานข้าวเย็น
-กินยา
-ออกกำลังกาย
และอื่นๆ
มันก็ทรมานเหมือนกันนะ
ก็ทำได้อย่างละนิดหน่อย
แล้วก็เลิกรา...
บางคนโชคดี..ที่มีการปฏิบัติการขับถ่ายของเสียที่ดี
น่าภูมิใจ...
แต่นั่นไม่ใช่ช้านล่ะนะ
แบบปกตินี่ 3-4 วัน
แอดวานซ์ขึ้นมาก็ 1 สัปดาห์ (ท้องจะป่องๆ และรู้สึกอึดอัด)
จุดพีคนี่ 14 วัน
อาจจะสงสัยว่าทำไมไม่กินยาถ่ายหรือกินผักอะไรพวกนั้น
อ่ะ...ก็ลองมามากมายเหมือนกัน ไม่ว่าจะเป็น
-กินพริกไทยดำ
-กินไฟเบอร์
-ดื่มนมสดตอนเช้า
-ดื่มน้ำส้ม/ น้ำสับปะรด/ น้ำมะนาวก่อนอาหาร
-ออกกำลังกาย
-กินยาถ่าย
-กินกล้วย/ มะละกอ/ ส้ม
ส่วนผัก-ผลไม้นั้นกินเป็นประจำอยู่แล้ว (อันนี้คนวงในรู้ดี)
ก็ไม่ช่วยอะไร--คือมันก็ช่วยอ่ะ
แต่ก็เฉพาะตอนแรกๆ
เหมือนร่างการเกินความตื่นเต้นต่อการเข้ามาของสารอาหารใหม่ๆ
ก็เกิดรีแอคชั่นมาก...
แต่พอสักพักก็เริ่มเหมือนเดิม...

ณ ความสูงที่ 159 เซนติเมตร
ควรจะหนักที่ 49 กโลกรัม (คิดแบบง่ายๆ)
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นมันก็ไม่เสมอไป
มันขึ้นอยู่กับโครงสร้างของร่างกายแต่ละคนด้วยเหมือนกันด้วยเหมือนกัน
จุดพีคอยู่ที่ 67 กิโลกรัม ตัวจะปริแล้วตอนนั้น
และจุดต่ำสุดอยู่ 45 กิโลกรัม ตอนนั้นเอว 23.5 อ่ะ
(นึกถึงแล้วนึกว่าฝันไป...555)
ว่ากันว่า..เคยอ่านมาเจอว่าพันธุกรรมก็มีส่วนเกี่ยวข้อง
อันนี้ก็ไม่รู้จริงมั้ย--แต่ที่บ้านก็ไม่มีใครผอมนะเท่าที่จำได้

เมื่อก่อนสามารถใส่เสื้อเบอร์เอสได้ (S ไม่ใช่ SSS)
M นี่กำลังสบาย
แต่ตอนนี้ M อ่ะยัดไม่ลงแระ
ต้องเปลี่ยนมาเป็น L
และกำลังจะเปลี่ยนเข้าสู่ XL--เหอ เหอ--
รู้สึกตกใจในการเปลี่ยนแปลงของตัวเองอยู่เหมือนกัน
แล้วก็คิดว่าจะทำไงดี
ผ่าตัดกระเพาะอาหารเลยดีมั้ย
ดูด สลายไขมัน
เข้า พวก สลิมอัพ บอดี้เชฟ
ราคาไม่รู้เท่าไหร่ มีคนบอกว่า ห้าหมื่น-แสนนึงอ่ะ
และอื่นๆอีกมากมาย

ก็นะ...
อ่านทวนซ้ำข้างบนอีกที...
รู้สึกว่า..ทำไมต้องทำขนาดนั้นเลยรึ
เลยเอาสติเข้าข่ม...
ก่อเกิดปัญญา--หาเหตุแห่งผล
ได้ความว่า...ก็ไม่ต้องกิน หรือกินในปริมาณที่พอดีพอควรสิ
เอ่อ คือ ถ้าทำได้อย่างนั้นจะเป็นอย่างนี้มั้ยล่ะ

และแล้วก็พบหนทาง...
คลิกเน็ทไปมา..เจอสูตรนี้
เป็นสูตรอาหาร สำหรับเจ็ดวัน--จำไม่ได้แระ
เดี๋ยวโพสให้วันหลังนะ
ก็ไม่คิดหรอกว่าถ้าทำตามนี้แล้วจะลดได้จริง
จากการประมวลผลแล้วนั้น--มีสูตรแบบนี้ให้เราเห็นเกลื่อนกลาด
ผลที่ได้มันขึ้นอยู่กับการที่เราปฏิบัติตัว
ณ นาทีที่ไม่ค่อยมีทางเลือก
อ่ะ อ่ะ ลองก็ได้ว่ะ
ดูๆ แล้วก็ไม่น่าจะยากเย็นสูตรอาหารก็พอทำได้อยู่
เค้าบอกว่า 1 สัปดาห์แรก จะลดลงประมาณ 1-2 กิโล
และจะลดลงมากเมื่อเข้าสู่สัปดาห์ที่ 2 และ 3
แต่ก็ไม่ค่อยอยากเชื่อหรอก เพราะเคยควบคุมอาหาร 1 เดือน
ก็ไม่ลดลงซักโล--เห้อ...
มันก็เป็นทางที่น่าลองจริงมั้ย

....>_<....

ผ่านไปแล้วหนึ่งสัปดาห์...
รวดเร็วเหมือนโกหกอ่ะ
ผลที่ได้ช่างน่าตื่นตาตื่นใจสำหรับคนอย่างฉันจริงๆ
น้ำหนักลดลงไป 1.5 กิโลกรัม (แบบงงๆอ่ะ)
ร่างกายมีปฏิกริยาคือ

-อิ่มเร็วขึ้นและนาน
-ไม่ค่อยอยากอาหาร
-ขับถ่ายบ่อยมากขึ้น

คิดว่าจะทำต่อสักเดือน...
และถ้าเป็นผลสำเร็จแล้วไซร้ รายต่อไปก็คุณแม่ของฉันเอง
แล้วมีความคืบหน้าอย่างไรก็จะมาอัพให้ฟังนะ

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ต้องพยามหาอะไรที่เหมาะกับกับตัวเอง
แล้วแรงจากข้างในจะส่งผลให้ง่ายต่อการหยิบจับความสำเร็จ

^_^!
(อ่ะ..เล่นซะเหนื่อยเลย)

No comments: